ارامگاه بی بی دخترون

بی بی خدیجه ام عبدالله، یکی از نوادگان امام سجاد است که در فارس به بی بی دختران معروف است. در دوران خلافت بنی امیه و بنی عباس فشارها و ازارها بر خاندان پیامبر زیاد شد به همین دلیل نوادگان اهل بیت کم کم به ایران پناه مهاجرت کردند. ایرانیان از قدیم دوست دار امامان و اهل بیت بوده اند و جایگاه ویزه ای در بین مردم ایران داشته اند. بی بی دختران پس از مدتی زندگی در میان اهل فارس، به مرگ طبیعی از دنیا رفت. اما پس از فوت او، ارادت مردم شیراز به این بانو تمام نشد و تا به امروز مورد احترام تمام مردم شیراز است. بناهای بی بی دخترون از حیث معماری شامل معماری درونگرا و برونگرا است. ااین بنای زیبا بیشتر بر معماری درون گرا تاکید داشته است. نمای بیرونی این مقبره کاملا ساده و بی آلایش است. گنبد مرتفع بقعه بی بی دخترون همانند شیوه درون گرا بسیار ساده است.  معماری درونی آن بسیار زیبا و شکیل است. تزئینات درونی بنا به ویژه منبت کاری های درونی این بنا بی نظیر است.  آرامگاه بی بی دخترون شیراز یک ساختمان دو طبقه است که از جنس آجر ساخته شده و دور تا دور آن مملو است از باغچه ها و درختان قدیمی و تنومندی. تقریبا اطراف این مقبره، خلوت است. این بنا در زمان ایلخانی ساخته شده‌است و دستور ساخت آرامگاه را زنی از سلاطین آن زمان دستور داده‌است و چون به دلیل زلزله تخریب شده، محمدقلی خان ایلخانی عمارت را تجدید و تعمیر کرد و عمارت کنونی مربوط به دوره زندیه است و در ابتدا اطراف بقعه قبرستان بوده. این آرامگاه در پشت مسجد بیت‌العباس در نزدیکی مسجد ایلخانی قرار گرفته‌است. این اثر در تاریخ ۲۱ تیر ۱۳۴۷ با شمارهٔ ثبت ۴۲۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.